Epoka e Errët u quajt periudha kur feja mbizotëronte
Periudha e Mesjetës, ose ashtu siç është njohur ndryshe, “Epoka e Errët”, është një periudhë historike që shtrihet nga rënia e Perandorisë Romake Perëndimore në vitin 476 deri në Rilindjen e shekullit të 15-të. Në këtë periudhë, feja, veçanërisht ajo e krishterë, luajti një rol dominues në jetën e njerëzve, duke shtrirë ndikimin e saj edhe aspektet e njohurive dhe shkencës.
Më konkretisht, feja ka qenë një forcë kufizuese për zhvillimin e shkencës dhe njohurive gjatë Epokës së Errët. Dogmat fetare dhe autoriteti i Kishës Katolike kanë qenë në kundërshti të përhershme ndaj idenës së hulumtimit të pavarur dhe pyetjeve që nuk binin në linjë me mësimet fetare.
Shkencëtarë të shumtë u persekutuan dhe madje edhe u ekzekutuan për shkak të ideve të tyre që kundërshtonin dogmat fetare. Për shembull, Galileo Galilei, astronomi dhe fizikani i famshëm italian, u dënua me arrest shtëpiak deri kur vdiq për idenë e tij heliocentrike – koncepti që Toka rrotullohet rreth Diellit, një ide kjo që u përplas me mësimet e Kishës së asaj kohe që mbështeste modelin gjeocentrik – idenë që Dielli rrotullohej rreth Tokës.
Një fat më të keq pësoi filozofi italian Xhordano Bruno, i cili u dogj i gjallë në turrë për mësimet e tij që përfshinin ide të tilla si pafundësia e universit dhe egzistenca e jetës në planetet e tjera – koncepte që ishin thelbësisht në kundërshtim me mësimet e Kishës së asaj kohe.
Përndjekjet e këtyre shkencëtarëve dhe ndalimi i tyre për të zhvilluar dhe shpërndarë idetë e tyre kanë ngadalësuar zhvillimin e njohurive dhe progresit njerëzor për një periudhë pothuajse një mijë vjeçare. Në vend që të kishte një atmosferë të lirë për të eksploruar dhe sfiduar idetë e reja, autoritetet fetare krijuan një ambient frike dhe terrori.
Në përfundim, ndërsa feja pati ofruar deri diku një strukturë dhe orientim për shoqëritë e Mesjetës, ajo gjithashtu ndikoi negativisht në mënyrë të konsiderueshme në ngadalësimin e progresit njerëzor dhe shkencor. Shtypja e lirisë së mendimit dhe hulumtimit shkencor ka rezultuar në një periudhë të gjatë stagnacioni dhe represioni, e cila u ndërpre vetëm me fillimin e periudhës së Rilindjes dhe ndriçimit intelektual në Evropën perëndimore.
