Shkenca Zbulon Universin, Feja Diskuton Gjenitalet

Ndërkohë që shkenca po zbulon sekretet e universit, feja ka ngelur duke debatuar për atë që lejohesh ose jo të bëjsh me gjenitalet tuaja.

Shkenca, me metodat e saj të bazësuara në hulumtimin empirik, përpiqet të zbulojë dhe të shpjegojë realitetin natyror, duke përfshirë edhe misteret më të mëdha të universit. Duke ecur përpara, shkenca po zbulon gjithmonë e më shumë të vërteta të reja dhe të mahnitshme, nga struktura e trurit tonë deri tek origjina e yjeve dhe galaktikave.

Ndërkohë, feja gjendet shpeshherë e përqendruar në çështje si mënyra e drejtë e sjelljes, duke përfshirë këtu normat seksuale dhe të tjera çështje që lidhen me trupin e njeriut. Pra pak a shumë, feja ka ngelur duke diskutuar gjenitalet tona.

Në një shoqëri që është në zhvillim të vazhdueshëm, shkenca dhe feja janë dy forca të rëndësishme që formojnë perspektivën tonë ndaj realitetit. Në njërën anë, kemi shkencën – një fushë e cila, me përdorimin e metodave empirike, përpiqet të zbulojë dhe të shpjegojë misteret e universit, nga struktura e trurit tonë deri te origjina e yjeve dhe galaktikave.

Nga ana tjetër, feja duket se ka zgjedhur të përqendrohet te mënyrat e sjelljes dhe normat e caktuara të shoqërisë, përfshirë dhe aspektet seksuale dhe të tjera që lidhen me trupin e njeriut. Kjo gjë ka vënë shpeshherë në qendër të diskutimit gjenitalet tona, duke i lejuar këto çështje të zënë një vend disproporcional në diskursin fetar.

Por pyetja është, përse feja vazhdon të përqendrohet kaq shumë te trupi njerëzor, ndërkohë që shkenca po përparon aq shpejt dhe po na sjell aq shumë njohuri të reja?

Një pjesë e përgjigjes mund të jetë e lidhur me natyrën e fesë dhe traditat e saj. Shumica e fesave janë themeluar në kohë kur nuk kishte shumë njohuri shkencore për trupin njerëzor ose për universin në përgjitësi. Atëherë, kuptimi më i mirë i bëhej realitetit përmes interpretimeve mitologjike ose fetare. Kështu, normat dhe rregullat rreth sjelljes dhe pjesët intime të trupit të njeriut u bënë pjesë thelbësore e traditave fetare.

Nga ana tjetër, ka dhe një përgjigje më moderne. Feja mund të përdoret si një mjet kontrolli social, dhe kufizimet dhe rregullat që i vihen trupit njerëzor dhe sjelljes seksuale mund të jenë mjetet e saj më efektive. Duke kontrolluar aspekte të tilla të jetës së njerëzve, feja arrin të mbajë një farë kontrolli mbi shoqërinë.

Por, në një botë që është gjithnjë e më e informuar dhe e lidhur, këto praktika po sfidohen gjithnjë e më shumë. Shkenca po zbulon misteret e trurit dhe të universit, duke na ofruar një kuptim më të thellë të realitetit dhe të vetes tonë sesa çfarë mund të ofrojnë dogmat fetare.

Pra, ndërsa feja zgjedh të përqendrohet tek trupi njerëzor dhe ato që janë të ndaluara apo të lejueshme në lidhje me të, shkenca është duke shkuar përtej kufijve të njohurisë tonë të tanishme, duke na treguar se ka shumë më shumë për të mësuar dhe për të kuptuar përtej asaj që mund të na ofrojë një dogmë fetare a një tjetër. Si rrjedhojë, na takon ne të përpiqemi të mos kemi frikë të sfidojmë perspektivat e vjetra dhe të hapim mendjen ndaj njohurive të reja që po na ofron shkenca.