Mospërputhja me botëkuptimin, ose ‘disharmonia kognitive’, ndodh kur një besim themelor vihet përballë me prova që e kundërshtojnë. Për të mbrojtur besimin, njerëzit mohojnë çdo gjë që nuk përputhet me të.
Besimet fetare lidhen vetëm me specien njerëzore, pa lidhje me universin. Një zot i madhërishëm na tregohet në një pikë të universit aq të vogël, saqë nëse universi do të ishte sa deti Mesdhe, Toka nuk do të ishte as sa një atom hidrogjeni.
Ekstremizmi nuk është problem në vetvete. Problemi me ekstremistët islamikë janë themelet e Islamit. Nëse Islami do të ishte vërtet një fe e paqes, ekstremistët e tij do të ishin ekstremisht paqësor, si jainistët dhe budistët.
Besimtarët, nga mungesa e njohurive ose trushpëlarja, shpesh e shohin fenë si zgjidhje për çështjet e jetës. Nuk pranojnë se gabimet janë natyrore dhe reflektim për rritje. Ata heqin dorë nga përgjegjësia duke hedhur fajin tek djalli, në vend që të përmirësohen. Kjo është e dëmshme dhe helmuese për mendjen njerëzore.
Kur shohim kontradiktat në mes feve monoteiste, pyetja është: Cila është e vërteta? Opsionet janë: 1) të gjitha janë të vërteta, 2) vetëm njëra është e vërtetë, ose 3) të gjitha janë të gabuara. Shqyrtime të tilla na çojnë tek përfundimi që të gjitha janë të gabuara. Po për zotin e tyre?
End of content
End of content