Blogu

Besimtarët, nga mungesa e njohurive ose trushpëlarja, shpesh e shohin fenë si zgjidhje për çështjet e jetës. Nuk pranojnë se gabimet janë natyrore dhe reflektim për rritje. Ata heqin dorë nga përgjegjësia duke hedhur fajin tek djalli, në vend që të përmirësohen. Kjo është e dëmshme dhe helmuese për mendjen njerëzore.

Kur shohim kontradiktat në mes feve monoteiste, pyetja është: Cila është e vërteta? Opsionet janë: 1) të gjitha janë të vërteta, 2) vetëm njëra është e vërtetë, ose 3) të gjitha janë të gabuara. Shqyrtime të tilla na çojnë tek përfundimi që të gjitha janë të gabuara. Po për zotin e tyre?

Supersticioziteti lind nga frika e rreziqeve të mundshme. Kafshët, duke përfshirë njeriun, i shmangen rreziqeve të vërteta dhe imagjinare, preferojnë të jenë të kujdesshme, në vend se të guxojnë. Kjo sjell marrje të gabuara të vendimeve, që janë rrënjë e besimeve fetare dhe supersticioziteteve. E rëndësishme është të pranojmë se jeta është e mbushur me të mira dhe të këqia, të përcaktuara nga veprimet tona dhe faktorë të jashtëm të rastësishëm. Duke bërë zgjedhje të mira mendore, mund të përfitojmë më shumë nga të mirat.

Fetarët tentojnë të barazojnë komunizmin me ateizmin si ideologji. Por kampet e përqendrimit nuk u ndërtuan për ateizmin. Ateizmi nuk është ideologji, por mungesë besimi në zot. Kampet naziste të përqendrimit ishin në emër të Zotit, jo të ateizmit.

Përndjekja e Alan Turing, gjeniut që e shpëtoi botën nga nazistët dhe krijoi bazën e kompjuterëve modernë, për shkak të homoseksualitetit të tij, është një histori e tmerrshme e një padrejtësisë të nxitur nga paragjykimet fetare. Turing e la një trashëgimi të palëkundur përkundër turpit që iu imponua.